پرهزینه‌ترین ابرپروژه‌های شکست‌خورده جهان
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۳۵۷۸۹
ابرپروژه‌ها معمولا به علت جذابیت وسوسه‌انگیزی که دارند مود توجه سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرند اما همه آنها سرنوشت خوبی ندارند و گاهی با وجود حمایت‌های کلان محکوم به شکست می‌شوند؛ شهر ارواح میانمار، دفن‌گاه زباله‌های هسته‌ای نوادا و فاجعه کلانشهر جنگلی ناتمام مالزی از جمله طرح‌های ناتمام جهان است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پروژه‌های بسیاربزرگ که به آنها مگاپروژه گفته می‌شود، اغلب به عنوان شاهکارهای بلندپروازانه مهندسی و معماری در نظر گرفته می‌شوند که پتانسیل نبوغ انسانی را به نمایش می‌گذارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دولت آمریکا با توجه به حساسیت موضوع دفع زباله‌های هسته‌ای، در دهه ۱۹۸۰ اقدام به شناسایی مکان مناسب برای یک مخزن زیرزمینی عمیق برای زباله‌های هسته‌ای کرد و پس از تحقیق بسیار، کوه یوکا در نوادا را به عنوان بهترین گزینه موجود انتخاب کرد. این کوه که در نزدیکی پر استفاده‌ترین سایت آزمایش هسته‌ای ایالات متحده واقع شده است، دور از هر گونه مرکز جمعیتی است و از خاکستر آتشفشانی تشکیل شده است که به آن اجازه می‌دهد هر گونه زباله رادیواکتیو را بدون خرد شدن یا ترک خوردن جذب کند. از نظر تئوری، کوه یوکا مکان مناسبی برای مخزن زباله‌های هسته‌ای به نظر می‌رسید اما این طرح با مخالفت شدید مردم نوادا مواجه شد که مدعی بودند آنها نباید به تنهایی بار ذخیره‌سازی زباله‌های هسته‌ای را به دوش بکشد. علاوه بر این، با بررسی‌های رسمی هیدرولوژیکی و زمین‌شناسی این کوه مشخص شد که این مکان خطر آلودگی یک منبع آبی را دارد که به دره امرگوسا می‌ریزد و قرن‌ها است مورد استفاده بومیان آمریکایی قرار دارد.
با وجود مخالفت‌ها و مقاومت‌ها، وزارت انرژی در سال ۲۰۰۲ ساخت‌وساز را از سر گرفت ولی دولت اوباما در سال ۲۰۱۰ پس از تشخیص غیرقابل اجرا بودن این پروژه، تأمین مالی این پروژه را متوقف کرد. امروزه به گفته دولت بایدن، کوه یوکا دیگر بخشی از استراتژی کشور محسوب نمی‌شود. پس از دهه‌ها برنامه‌ریزی، موانع قانونی و بیش از ۱۷ میلیارد دلار بودجه، پروژه کوه یوکا همچنان یک پروژه بزرگ بی‌فایده است که هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.
شهر جنگلی مالزی، منطقه‌ای سبز، هوشمند و آینده‌نگر است که در زمین‌های احیاشده از چهار جزیره و در نزدیکی سنگاپور، در اطراف یک اکوسیستم جنگلی مصنوعی ساخته شده است. با اینکه بسیاری از فناوری‌های سازگار با محیط زیست در طراحی این شهر گنجانده شد، از جمله باغ‌های عمودی و ساختمان‌هایی با بام‌های سبز که مفهوم جنگل را شبیه‌سازی می‌کنند اما این شهر با موانع سیاسی و اقتصادی متعددی روبرو است که توسعه آن را کند کرده است.
در چند سال ابتدایی ساخت این شهر، چینی‌ها برای ورود به این شهر گذرنامه رایگان دریافت می‌کردند زیرا این پروژه عمدتاً توسط چین حمایت می‌شد. سرمایه‌گذاران ثروتمند چینی که نمی‌توانستند هزینه‌های سرسام‌آور آپارتمان‌ها را در کشور خود بپردازند، تمایل به سرمایه‌گذاری در این شهر جنگلی پیدا کردند که خیلی طول نکشید و با تغییر رهبری در مالزی، مالکیت خارجی‌ها در این شهر ممنوع شد. این قانون جدید و همچنین همه‌گیری ویروس کرونا و ممنوعیت سفرهای جهانی از جمله دلایل شکست این پروژه است که با وجود میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری، یکی از پروژه‌های بزرگ بی‌فایده در جهان به حساب می‌آید.
نایپیداو پایتخت جدید میانمار است که توسط رهبر نظامی سابق به طور مخفیانه در سال ۲۰۰۲ ساخته شد. با وجود مشخص نبودن دلایل این تغییر ناگهانی پایتخت از یانگون به میانمار، این پروژه به سرعت انجام شد و تا به امروز دولت‌های متوالی چهار میلیارد دلار بابت آن پرداخت کرده‌اند. با این حال، این شهر در حال حاضر خانه کمتر از یک میلیون نفر است و اغلب از آن به عنوان شهر ارواح یاد می‌شود. بزرگراه ۲۰ خطی این شهر عملاً خالی است، مراکز خرید و لابی هتل‌ها عمدتاً خالی هستند و فرودگاه شهر به مسافران بسیار کمی خدمت می‌رسانند. اما به هر حال این شهر به عنوان شهر آینده ساخته شد و هنوز زمان برای رسیدن به اهدافش وجود دارد.
فرودگاه مرکزی سیوداد رئال در اسپانیا به عنوان جایگزینی برای فرودگاه اصلی پر جمعیت مادرید در نظر گرفته شد. انتظار می‌رفت این فرودگاه به دو میلیون مسافر در سال خدمات رسانی کند و برنامه‌های توسعه برای افزایش ظرفیت به ۱۰ میلیون مسافر در سال در حال انجام بود. با این حال، هنگامی که این فرودگاه در سال ۲۰۰۹ به بهره‌برداری رسید، با مشکلات زیادی از جمله موقعیت دور آن در ۲۰۰ کیلومتری مادرید و نبود خطوط هوایی بزرگ در این فرودگاه مواجه شد.
این فرودگاه در سال اول افتتاح، ۳۵۰ میلیون دلار بدهی داشت و برای پرداخت این بدهی‌ها در سال ۲۰۱۳ به حراج گذاشته شد و در سال ۲۰۱۴ توسط یک برنامه تلویزیونی انگلیسی به عنوان یک مکان متروکه محبوب شد و در نهایت به فروش رفت. در سال ۲۰۱۹ و به عنوان یک انبار برای هواپیماهای بی‌استفاده در طول همه‌گیری کووید -۱۹ تغییر کاربری داد. به‌رغم وعده‌های اولیه و چشم‌انداز وسیع، فرودگاه مرکزی سیوداد رئال به یک داستان هشداردهنده از مشکلات پروژه‌های زیرساختی بزرگ تبدیل شد. این فرودگاه در مکان نامناسبی ساخته شده بود، دور از مرکز اصلی جمعیتی که قرار بود به آنها خدمات‌رسانی کند و هیچ شرکت هواپیمایی بزرگی برای جذب مسافران نداشت. ورشکستگی شرکت پشتیبان این پروژه نشانه آشکاری از شکست پروژه بود.
پروژه بین ایالتی H-3 در هاوایی، بزرگراهی به طول ۲۶ کیلومتر است که از میان زیباترین مناظر جهان می‌گذرد. این بزرگراه برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ به دلایل دفاعی و برای اتصال پایگاه دریایی پرل هاربر به ایستگاه هوایی نیروی دریایی پیشنهاد شد. گروه‌های زیست محیطی و بومی‌های هاوایی نگران این بودند که با احداث این بزرگراه شهرنشینی به این منطقه بیاید و موضوعات زیست محیطی را به خطر بیندازد، همین امر ساخت و ساز را برای مدت طولانی به تعویق انداخت. ۲۶ سال بعد، موانع محیطی برداشته شد و بالاخره ساخت این پروژه در سال ۱۹۸۹ آغاز شد و در سال ۱۹۹۷ افتتاح شد. به دلیل سختی زمین و فناوری‌های پیشرفته به کار رفته برای ساخت، این بزرگراه یک شگفتی مهندسی محسوب می‌شود ولی با این حال، به دلیل اینکه مسیر مستقیمی به مرکز شهر هونولولو ندارد و مکان‌های فرهنگی مهم برای بومی‌های هاوایی را تخریب می‌کند، مورد انتقاد قرار گرفته است. هزینه ساخت ۱.۳ میلیارد دلار بود که آن را به بالاترین مبلغ به ازای هر کیلومتر در جهان تبدیل کرد.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: پروژه های شکست خورده شهر جنگلی شهرهای جهان مالزی ایالت نوادا میانمار نوادا ابر پروژه های جهان پروژه های بزرگ جهان بزرگترین پروژه های جهان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق زباله های هسته ای شهر جنگلی ساخته شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۳۵۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عملیات اجرایی بزرگترین آب‌شیرین‌کن خشکی جهان سرعت می‌گیرد
هاشم امینی مدیرعامل شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور بر تسریع روند احداث آب‌شیرین‌کن طرح تامین آب اضطراری سیستان و زاهدان تاکید کرد و گفت: افزایش جبهه‌های کاری می‌تواند در تسریع عملیات اجرایی پروژه اثرگذار باشد.
وی در بازدید از مراحل راه اندازی آب شیرین کن طرح تامین آب اضطراری سیستان و زاهدان با اشاره به نشست تخصصی بررسی راهکار‌های تسریع عملیات اجرایی پروژه آب‌شیرین‌کن افزود: در این جلسه اقدامات انجام شده در بخش آب، برق، نصب تجهیزات و راه‌اندازی آب‌شیرین‌کن، ایستگاه پمپاژ و موارد مربوط به محوطه‌سازی و دیوارکشی مورد بررسی قرار گرفت و امیدواریم این پروژه هرچه سریع‌تر به بهره‌برداری برسد.
مدیرعامل شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور، همچنین در جریان بازدید از سد جریکه در شهرستان زهک، چاه‌نیمه‌ها با اشاره به ضرورت تامین پایدار آب شرب و بهداشت شهروندان منطقه و اهمیت پروژه آب‌شیرین‌کن زاهدان از نظر ملی و توجه ویژه دولت به آن، گفت: افزایش جبهه‌های کاری می‌تواند در تسریع عملیات اجرایی پروژه اثرگذار باشد و علاوه بر این باید راهکار‌های متنوع دیگری نیز برای تسریع در تکمیل آن مورد توجه قرار گیرد.
وی خاطرنشان کرد: این پروژه به عنوان بزرگترین آب‌شیرین‌کن خشکی جهان با ظرفیت تامین ۱۰۰ هزار مترمکعب در شبانه‌روز به منظور تامین اضطراری بخشی از آب مورد نیاز سیستان و زاهدان در حال اجراست.
باشگاه خبرنگاران جوان سیستان و بلوچستان زاهدان
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت